Od Noyi

Po rozgrzewce, Mizukawa podzieliła nas na dwie drużyny - po 6 w jednym zespole.

Właśnie Arcady biegł na bramkę Shadow. Shade po krótkiej chwili nzalazł się przy nim. Po równej walce, piłkę przejęła drużyna przeciwna... o ile można to tak nazwać. 

Nadiya wbiegła w pole karne i użyła Ognistego Miecza. Teraz, to dosłownie była chwila. Chciałem użyć Ściany Wiatru, ale... nie wiem, co się stało... Czy się przygapiłem? Czy obrona zawiodła? Nie wiem... 

Piłka trafiła mnie w twarz. Siła uderzenia była potężna, wpadłem do bramki.

Kiedy chciałem wstać, wszystko dookoła stało się niewyraźne. Złapałem się lewego słupka bramki, by nie upaść. Po chwili widziałem już na tyle ostro, by wznowić grę.

- Noya, wszystko w porządku? - zapytała Mizukawa

Przytaknąłem. Byłem zbyt oszołomiony, by poczuć jakikolwiek ból. 

Kilka minut później, na moją bramkę biegli Patric i Alex. Walczyli zaciekle o piłkę, jednak to chłopak miał większą przewagę w sytuacji. Kiedy zawodnicy wbiegli w pole karne, coś kazało mi zareagować. 

Rzuciłem się prosto pod nogi rozpędzonym zawodnikom...

***

Otworzyłem oczy. 

Poczułem przeszywający, ostry ból w okolicach nosa. Oczy zaczęły mi łzawić. Czułem, że coś spływa mi po twarzy. Nie mogłem zaczerpnąć powietrza. Wsparłem się na ręce i pochyliłem głowę. Wtedy zobaczyłem ślady krwi na murawie. Zdałem sobie sprawę z piekielnego bólu i dziwnych zawrotów głowy. Nie wiedziałem co się stało. 

- Noya... Słyszysz mnie...?

- Yhyyymm - mruknąłem po chwili, dusząc się krwią.

- Może mieć złamany nos. Przynieście apteczkę.

Nie umiałem zidentyfikować posiadacza głosu. Wszystko stało sie takie jasne, oślepiające. Nie wiedziałem, co się stało, czemu leżę na murawie, czemu czuje ten ból... Wszystko wydawało się niewyraźne... 

Ktoś przyłożył mi lód do nosa. Krzyknąłem z bólu. 

- Możesz wstać? Chodź...

Poczułem, że ktoś chwyta mnie za barki i przedramiona. Stanąłem niepewnie na nogach. Kiedy uściski zaczęły się rozluźniać, poczułem falę senności. 

Zachwiałem się, ale nie upadłem. 

- Dasz radę zejść z boiska?

Zrobiłem krok, ale wszystko dosłownie zawirowało, a ja znów poczułem, że ktoś mnie chwyta za łokcie. Nie miałem siły walczyć z okropnym bólem. Byłem wdzięczny drużynie za pomoc, ale nie mogłem im tego powiedzieć. Walczyłem z sobą, by nie zamknąć oczu... 

****

- Hej, hej... Jak się czujesz? - usłyszałem 

Nie odpowiedziałem...

Nie wiedziałem, gdzie jestem...

Myślałem, że głowa zaraz mi pęknie. Wszystkio dookoła stało się oślepiająco jaskrawe... 

- Co mamy zrobić?

"Dobić" - pomyślałem i zamknąłem oczy...

*****

...

Więc tak... Noya jest w szpitalu, nieprzytomny. Ma złamany nos i wstrząs mózgu. Jeśli ktoś pragnie, może dokończyć, ale prosiłabym, aby mnie wcześniej poinformować.